Tefsir Tarihi ve Usulü

Yanıt Açıklaması: Emevîler zamanında, hicri ikinci asırda Hişam b. Abdülmelik zamanında yaşayan Vâsıl b. Ata’nın kurmuş olduğu mezhep Mutezile mezhebidir.

Yanıt Açıklaması: Her ne kadar özel bir metoda uyularak kurgulanmamış olsa da Arkoun’un Kur’ân nasslarını yorumlama çabasına giriş yaptığı kapı,  Tarih’dir.

Yanıt Açıklaması: İlgi ve eğilimleri ne olursa olsun müfessirler ortaya koydukları tefsîrlerde temelde, B seçeneğinde belirtilen iki tür yönteme dayanmışlardır. Bunlar rivâyet ve dirâyet tefsîr yöntemleridir.

Yanıt Açıklaması: Bu ayette kinaye edilen ‘cimriliktir’.

Yanıt Açıklaması: Halife döneminde Mushaf çoğaltılmaya Hz. Osman.döneminde başlanmıştır.

Yanıt Açıklaması: Benzemek anlamına gelen kavram “ş-b-h” kökünden gelen Müteşabih kavramıdır.

Yanıt Açıklaması: Luğavî hakîkat: Lafzın umûmî dilde konulduğu anlamda kullanılmasıdır. Bunun karşısında ise luğavî mecâz vardır; bu ise lafzın umûmî dilde konulduğu mananın dışında bir anlamda kullanılmasıdır.

Yanıt Açıklaması: Kur’a^n tefsi^rinde isra^iliya^t, Yahudi, Hıristiyan ve diğer kültürlerden İsla^miyet’e giren riva^yetler bütününe denir.

Yanıt Açıklaması: Âmm, genel, umum ve kapsam gibi manalara sahiptir. E seçeneğindeki Âmm Lafız ise terim olarak, bir kullanımda sözlük anlamına uygun olarak bütün fertleri istisnasız bir şekilde kapsayan lafız demektir.

Yanıt Açıklaması: Kur’ân’ın  geleneksel yorumamasında ne sosyalist ne de rasyonalist bir bakış açısıyla yorumlamaları yapılmamıştır.

Yanıt Açıklaması: Kur’ân’ın, vahyedildiği gibi korunduğunun ispatını yapabilme incelendiğinde sadece ashap tarafından ezberlenerek korunmadığı aynı zamanda yazılarak çoğaltılmıştır.

Yanıt Açıklaması: İtalyan müsteşrik Guidi’ye göre Kur’ân’ın tamamını içeren ilk meâl hicrî 127 senesinde, A seçeneğinde belirtildiği üzere Berberice kaleme alınmıştır.

Yanıt Açıklaması: “Kırâatların Bugünkü Durumu” konusu dikkatle incelendiğinde günümüzdeki Müslümanların büyük çoğunluğunun Âsım’ın kırâatını okudukları görülmektedir.

Yanıt Açıklaması: Hz. Peygamber, ümmî olduğu için kendisine gelen vahiyleri okuma-yazma bilen pek çok sahâbîye yazdırmıştır. Meselâ sadece Medîne döneminde 65 kişi kendisine vahiy kâtipliği yapmıştır. Mekke’de ilk vahiy kâtibi Abdullah b. Sa’d b. Ebî Sarh’tır. Medîne’de ise ilk vahiy kâtipliği yapan kişi Übeyy b. Ka’b’tır. Ondan sonra Zeyd b. Sâbit vahiy kâtipliği yapmıştır. Bunlardan başka vahiy kâtiplerinin bazılarının isimleri şöyledir: Ebû Bekir, Ömer b. el-Hattâb, Ali b. Ebî Tâlib, Osman b. Affân, Zübeyir b. Avvâm, Halid b. Velîd, Amr İbnu’l-Âs, Huzeyfe İbnu’l-Yemân, Âmir b. Füheyre, Mu’âviye, Şurahbil b. Hasene, Muğîre b. Şu’be, Muâz b. Cebel, Abdullah b. Erkâm, Sâbit b. Kays, Abdullah b. Zeyd, Abdullah b. Revâha, Talha b. Ubeydillah, Sa’d b. Ebî Vakkâs, Huvaytıb b. Abdi’l-Uzzâ, Hâlid b. Sa’îd, Hanzala b. er-Rabî’, Cehm İbnu’s-Salt, el-Huseyin en-Nemerî, Muhammed İbnu’l-Mesleme ve Ebân b. Sa’îd. Abdullah b. Ömer ise vahiy katipliği yapmamıştır.

Yanıt Açıklaması: Kur’an’da geçen “Andolsun biz, "Allah'a kulluk edin ve tâğûttan sakının" diye (emretmeleri için) her ümmete bir peygamber gönderdik. Allah, onlardan bir kısmını doğru yola iletti. Onlardan bir kısmı da sapıklığı hak ettiler. Yeryüzünde gezin de görün, inkâr edenlerin sonu nasıl olmuştur” (Nahl (16), ayetinde geçen kıssanın hedefi; Tevhîd, nübüvvet ve ahiret inancı gibi itikadî konuları, önceki ümmetlerin kıssalarını anlatarak tahkim etmektir.

Yanıt Açıklaması: Hz. Peygamber’in risâlet döneminde meydana gelen ve Kur’ân’ın bir veya birkaç âyetinin yahut bir sûresinin inmesine yol açan olayı, durumu ya da soruyu ifade etmek üzere kullanılan tabir ;Esbab-ı Nüzul’dur.

Yanıt Açıklaması: “İsrâiliyye” kelimesinin çoğulu olan İsrâiliyat, her ne kadar kelime anlamıyla belirli bir kavimden (Yahudilerden) alınan haberleri çağrıştırıyorsa da aslında farklı dinlerden ve kültürlerden İslamiyet’e giren rivayetlere verilen addır.

Yanıt Açıklaması: Begavî Kur’ân, sünnet ve fıkıh ilimlerinde temayüz etmiştir. Müçtehit bir âlimdir. Sünnet ilminde otorite olmasından dolayı kendisine “Muhyi’s sünne” ve “Rüknu'd-dîn” gibi lakaplar verilmiştir.

Yanıt Açıklaması: Kur’ân’ın herhangi bir sûresinde, bir veya birkaç kelime ya da cümleden meydana gelen ve başından ve sonundan ayrılmış olan bölümleri tanımlayan terim Âyet’tir.

Yanıt Açıklaması: Kur’ân’ı merkeze alan okumaların tabiî bir neticesi, Sünnet konusundaki menfi yaklaşımların ortaya çıkmasıdır. Bu cümleden olmak üzere rivâyet eksenli tefsîrler de modern dönemde sık sık eleştiriye tâbi tutulmuştur. Meselâ isrâiliyat konusunda büyük bir hassasiyetin geliştiğini bu dönemde görmekteyiz.